Merhabalar, yaklaşık 25 yılını tamamlayan bir eğitimci olarak sınıfta yaşadığım ve insana "Yok artık!" dedirtecek türden bir olayı paylaşmak istiyorum. Her geçen gün okullarımızda öğretimimizin kötüye gittiğini biliyor ve bunu gözlemliyorduk. Özellikle çocuklarımızda okuma, okuduğunu anlama, temel aritmetik işlemleri yapamama ya da yapmakta zorlanma gibi olaylar alışageldiğimiz türden davranışlardı ancak hayatımda ilk defa kendi dilinin alfabesinde kaç tane harf olduğunu ve bu harflerin neler olduğunu bilmeyen öğrencilerle karşılaştım. Şimdi diyebilirsiniz ki "Eee! Ne var bunda?"; bu durumu farklı kılan olay şu ki alfabeyi bilmeyen bu çocuklar ilköğretim birinci kademe öğrencisi değiller onlar orta öğretim 11. sınıf öğrencileri. Kendilerinden alfabedeki harfleri söylemelerini istediğimde "A, B, C, D..." şeklinde devam ettiler sonrasında J, Ç, Ğ, I, Ş ve Ö ağırklı olmak üzere bir çok karfi atlayarak alfabeyi tamamladılar. Hatta bir öğrenci ısrarla "A, B, C, D" şeklinde devam etti kendisini eksik söylediği konusunda tam dört kez uyarmak zorunda kaldım ve nihayetinde öğrencinin aklına Ç harfi geldi.
Özetle dostlar çocuklarımız bugün bırakın düzgün Türkçe konuşmayı kendi öz lisanlarınıda kaç tane harf var? Ve bunlar hangileri? Bilmiyolar. Bir insan seslerin karşılığı olan harfleri bilmekte güçlük çekiyorsa okumakta da güçlük çeker. Okumayan beyin belirli bir süre sonra anlamayı ve muhakeme etme yetisini de kaybeder. Milli eğitimimizi bilerek ve isteyerek bu hale getiren, "Çocuklarımız ölüsünün arkasından bir Fatiha okusun taziye öğrensin..." diyen Milli Eğitim Bakanımıza izledikleri politikalar nedeniyle yetiştirdikleri bu nesil için ayrıca teşekkür ediyoruz. Umarım kendi lisanını okuyup yazamayan bu nesil sizlerin arkasından Arapça Fatiha okumayı başarırlar....
Kime sordumsa seni doğru cevap vermediler;
Kimi alçak, kimi hırsız, kimi deyyus! dediler...
Künyeni almak için, partiye ettim telefon:
Bizdeki kayda göre, şimdi o mebus dediler! ..
Neyzen Tevfik
NE MUTLU TÜRK`ÜM DİYENE!